Heeft u ook een wat korter lontje, in deze tijd. Ik vind van niet, maar mijn huiselijke omgeving denkt daar totaal anders over. Ze vinden dat ik soms erg kort door de bocht ben. Een paar weken geleden ging ik op de fi ets over de Bommelse brug naar Herwijnen met het doel over te varen en via Brakel met de fiets weer terug te fietsen.

Sta ik bij de pont.....gestremd. De pont voer niet. Was ik daar blij mee? U raadt het al. Mopper de mopper. Vooruit dan maar, weer via de Herwijnense kant terug naar huis. Een kort lontje? Misschien hebben ze thuis wel een heel klein beetje gelijk!

Wat me opvalt is dat - zeker bij onze jongeren - er sprake is van verveling. Ik kan me dat ook heel goed voorstellen. Je mag niet chillen en sporten, je kunt nergens socializen en naar de bioscoop of het theater. Daarom zitten ze eindeloos op Snapchat of Netflix. Ze zijn veel thuis en de verveling slaat toe. Ze balen van het niets doen en het mislopen van de feestjes. Wij ouders kunnen ze af en toen wel de nek omdraaien. Dan hoop je dat ze uit zichzelf de afwas doen, de autowassen of in de tuin helpen. Vergeet het maar. Als je iets vraagt hebben ze, inderdaad, een kort lontje.

Het zijn overigens niet alleen de jongeren. Ik zie het overal om me heen. Men is sneller geïrriteerd. Dat begrijp ik ook wel als je in de penarie met je bedrijf zit of je baan op de tocht staat. Dat thuiswerken is natuurlijk ook niet alles. Je mist je collega’s, zit de hele dag op elkaars lip en het internet vliegt er tot overmaat van ramp ook nog uit. Altijid op een ongelegen moment. Je zit net in een digitale vergadering en geen beeld. Als u dan net zo’n digibeet als ik ben, dan is dat behoorlijk balen. Dat moet niet nog een keer gebeuren, want het lontje is al zo kort.

Wat bij sommigen ook zorgt voor een kort lontje, is het verbod op vuurwerk dit jaar. Geen spektakels in de lucht deze jaarwisseling. Wat ik niet ga missen zijn de vele harde knallen en de brandjes die met vuurwerk gepaard gaan. Voor veel mensen, en dieren overigens, is dat een ergernis. Ook voor mij. Zullen we afspreken dat we op onze korte lontjes letten? En dat we elkaar aanspreken op onwenselijke gedrag? Laten we proberen de laatste maand van het jaar goed voor elkaar te zorgen. Laten we niet wegkijken, maar elkaar aankijken. Laten we niet omdraaien, maar naar elkaar toedraaien. Met elkaar nemen we onze verantwoordelijkheid.
Samen zorgen we ervoor dat onze lontjes weer een beetje langer worden.

Zorg goed voor elkaar.
 

Met vriendelijke groet,

P.C. (Pieter) van Maaren